Istorija turbokompresora

Istorija turbokompresora je duga skoro koliko i upotreba motora sa unutrašnjim sagorjevanjem.   Davne 1885 i 1896 Gottlieb Daimler i Rudolf Diesel su istraživali mogućnost povećanja snage motora i redukcije potrošnje goriva upotrebom kompresovanog vazduha prilikom sagorijevanja u motoru.   1925, švajcarski inženjer Alfred Buchi je bio prvi koji je uspješno primjenio sistem turbokompresovanja pomoću izduvnih gasova, i postigao povećanje snage motora za više od 40%. Ovo je bio početak ere uvođenja turbo-kompresora u auto industriju. Prvi turbokompresori su se koristili kod veoma velikih motora. U auto industriji su prvo počeli da se upotrebljavaju na kamionskim motorima. 1938. "Swiss Machine Works Saurer" je napravio prvi kamionski motor sa turbokompresorom.

Chevrolet Corvair Monza i Oldsmobile Jetfire u prva putnička vozila sa turbokompresorom. Debitovala su na tržištu SAD-a 1962/63. godine. Međutim, uprkos ovakvim naprednim tehničkim rješenjima, njihova nepouzdanost u vožnji je rezultovala brzim nestankom sa tržišta.

Poslije prve naftne krize 1973. turbokompresori postaju sve prihvatljiviji kod komercijalnih dizel aplikacija. Do tada, velike investicije u njihov razvoj nisu bile isplative, budući da su, usljed niske cijene goriva, uštede bile minimalne. Sve veća ograničenja u pogledu emisije izduvnih gasova, krajem osamdesetih godina prošlog vijeka, uslovila su porast proizvodnje i upotrebe kamionskih motora sa turbokompresorom, tako da danas, bukvalno, svaki kamionski motor ima turbo-kompresor.

Sedamdesetih godina prošlog vijeka, dolazi do upotrebe turbokompresora u auto-moto sportovima, a naročito u trkama Formule 1, što dovodi do njihove sve veće popularnosti u automobilskoj industriji. Reč "turbo" postaje vrlo popularna. U to vrijeme, gotovo svaki proizvođač automobila je nudio bar jedan top model sa benzinskim turbo motorom. Međutim, ovaj fenomen je iščezao poslije par godina, budući da su motori i pored veće snage jos uvek bili ne-ekonomični. Uz to postojao je problem "turbo rupe", odnosno odložene i usporene reakcije turbokompresora, koji nije bio prihvatljiv za većinu kupaca automobila.

Danas se turbokompresori kod benzinskih motora ne koriste primarno, kao sredstvo za poboljšanje performansi, već kao sredstvo za uštede u potrošnji, a samim tim i kao sredstvo koje umanjuje zagađenje životne sredine i umanjuje emisiju štetnog ugljendioksida (CO2).

Trenutno, osnovni razlog korišćenja turbokompresora je smanjena potrošnja i emisija štetnih gasova.